افسردگی

افسردگی حالتی خلقی شامل بی‌حوصلگی و گریز از فعالیت یا بی‌علاقگی و بی‌میلی است و می‌تواند بر افکار، رفتار، احساسات و خوشی و تندرستی یک فرد تأثیر بگذارد. افراد سطح‌های مختلفی از افسردگی را به صورت های مختلف تجربه می‌کنند. افسردگی می‌تواند ملایم، متوسط یا شدید باشد. افسردگی روی فکر، عمل و احساسات تأثیرات مخربی می‌گذارد  و میتواند به شکل های مختلفی بروز پیدا کند.

افسردگی بالینی (اختلال افسردگی عمده یا ماژور) به این معنی است که فرد اکثر روزها، احساس ناراحتی یا از دست دادن علاقه به انجام فعالیت هایی که قبلا از آن لذت می برد را داشته باشد که با علائم دیگری مثل ناامیدی، احساس بی ارزش بودن، اختلال خواب و تغییر اشتها همراه باشد. این نوع از افسردگی شدیدترین و شایع‌ترین نوع است.

افسردگی به شکل های دیگری نیز ممکن است رخ دهد، از جمله:

-اختلال افسردگی مداوم یا افسردگی خفیف: شدت این نوع از اختلال افسردگی خفیف تا متوسط است (از اختلال افسردگی عمده خفیف‌تر است) و علائم آن حداقل دو سال طول می‌کشد. قبلا به این نوع اختلال دیس‌تایمیا گفته می‌شد.

-اختلال ناخوشی پیش از قاعدگی: در این نوع اختلال ممکن است فرد علائم سندرم پیش از قاعدگی را همراه با اختلالات خلق مثل تحریک‌پذیری شدید، اضطراب و افسردگی داشته باشد. این علائم معمولا چند روز پس از شروع قاعدگی فروکش می‌کنند اما در همان زمان بروز ممکن است به اندازه‌ای شدید باشند که روی زندگی روزانه تاثیر منفی بگذارند.

-اختلالات افسردگی ثانویه به برخی بیماری‌های جسمی: برخی شرایط بالینی مثل کم‌کاری تیروئید، سرطان‌ها، بیماری‌های قلبی، پارکینسون و … تغییراتی در بدن ما به وجود می‌آورند که می‌تواند باعث افسردگی شود. در صورت بهبود شرایط و بیماری‌های ذکر شده افسردگی نیز به دنبال آن از بین می‌رود.

-افسردگی فصلی: افسردگی فصلی نوعی از اختلال افسردگی عمده است که فرد با تغییرات فصل علائم افسردگی را بروز می دهد و معمولا در فصل‌های پاییز و زمستان ظاهر شده، و در فصل بهار و تابستان از بین می‌رود.

-افسردگی پیش از زایمان و افسردگی بعد از زایمان: افسردگی قبل از زایمان در دوره حاملگی اتفاق می‌افتد، در حالی که افسردگی پس از زایمان کمتر از ۴ هفته بعد از تولد نوزاد ظاهر می‌شود.

-افسردگی غیر معمول (آتیپیکال): علائم این نوع افسردگی که به آن افسردگی ماژور با خصوصیات غیرمعمول هم گفته می‌شود، اندکی با افسردگی ماژور(عمده) متفاوت است. تفاوت اصلی آن با افسردگی ماژور این است که در این اختلال بهبود موقت خلق در پاسخ به اتفاقات مثبت دیده می‌شود. سایر علائم کلیدی افسردگی غیرمعمول شامل افزایش اشتها و حساسیت به طرد شدن از طرف دیگران است.

-افراد دارای اختلال دو قطبی نیز دوره‌هایی از افسردگی به همراه دوره‌هایی از مانیا را تجربه خواهند کرد.

مهم‌ترین علائم افسردگی عبارتند از:

-خلق و خوی افسرده

-بی علاقگی حتی نسبت به فعالیت‌هایی که در گذشته برای فرد لذت بخش بوده

-حس خود کم بینی و گناه

-مشکلات خواب: –مشکل در به خواب رفتن یا ناتوانی در حفظ روند خواب (مانند از خواب بیدار شدن در ساعات اولیه بامداد وناتوانی در دوباره خوابیدن) و یا خوابیدن بیش از حد

-مشکل اشتها: پرخوری یا کم خوری

-عدم تمرکز و فراموشی

-بدبینی و ناامیدی نسبت به آینده

– احساس ناراحتی، اضطراب، پوچی، ناامیدی، درماندگی، بی‌ارزشی، شرمساری یا بی‌قراری

– مشکل در روابط و از دست دادن علاقه برای دیدن افراد و ارتباط با دوستان

-کاهش انرژی بدن و احساس خستگی بیش از حد

-احساس عدم خوشحالی، بدبختی، بی حالی و افسردگی

-احسساس بی قراری، عصبی بودن و آشفتگی

-سردرد یا شکم درد

-بی علاقه شدن به رابطه جنسی

-اشتباه در کار یا عدم توانایی تمرکز کردن

-به طرز عجیبی ساکت و منزوی بودن، یا اجتناب کردن از برخورد با افراد

-اشتیاق نداشتن در اغلب فعالیت‌های معمول

-از‌دست‌دادن وزن یا وزن‌گیری بیش از اندازه

-افکار مرتبط با خودآزاری، مرگ و خودکشی

گاهی شاید خود فرد متوجه نشود که چقدر افسرده است، مخصوصا اگر به تدریج دچار افسردگی شده باشد. گاهی اوقات افراد در برابر مشکلات به تقلا کردن ادامه میدهند یا حتی ممکن است شروع به سرزنش خود بخاطر تنبلی یا بی ارادگی کنند.

بعضی وقت‌ها لازم است یک دوست یا پارتنر فرد را متقاعد کند که واقعاً مشکلی وجود دارد و پیشنهاد دهد که دنبال کمک باشد.

اگر خودتان یا یکی از دوستان یا پارتنر شما متوجه یکی از موارد زیر شده اید، ممکن است نیاز به کمک داشته باشید:

-حس افسردگی شما، کار، علایق‌ و احساساتتان نسبت به خانواده و دوستانتان را تحت الشعاع قرار داده است.

-حس افسردگی شما ادامه‌ دار شده‌ و به نظر نمی‌رسد رو به بهبود باشد.

-حس می‌کنید که زندگی ارزش زیستن ندارد، یا اینکه افراد دیگر در نبود شما زندگی بهتری خواهند داشت.

افسردگی یک بیماری شایع و جدی پزشکی است که بر احساسات، طرز تفکر و نحوه انجام اعمال روزانه تأثیر منفی می‌گذارد و باعث احساس غم و اندوه یا از دست دادن علاقه به فعالیت‌هایی می‌شود که شما در گذشته از آن‌ها لذت می‌بردید. به همین دلیل می‌تواند باعث انواع مشکلات عاطفی و جسمی شود و توانایی شما را کاهش دهد. به‌علاوه ممکن است ارتباطات اجتماعی فرد را هم تحت‌تاثیر قرار‌دهد.

مهم است بدانیم اینکه گاهی خلق پایین داشته‌باشیم، طبیعی است. همچنین ناراحتی و حوادث ناراحت‌کننده، ممکن است برای هر کسی اتفاق‌بیفتد. اما اگر به طور مداوم احساس افسردگی یا ناامیدی دارید، ممکن است دچار افسردگی باشید. توجه داشته‌ باشید که افسردگی یک بیماری جدی است و می‌تواند بدون درمان مناسب، بدتر شود. جلسات روان درمانی با درمانگر نقشی اساسی در شناخت افکار و احساسات افسرده و آموختن راهکارهای مختلف برای بهبودی دارد. درمانگر با روان درمانی، آموزش شناخت الگوهای فکری و چگونگی تغییر این الگوها، پیشنهاد شروع درمان دارویی و یا مجموعه ای از این روشها، به درمان افسردگی فرد کمک میکند.